De spin wordt boos / John van Gelder

De vertaling

verteller: John van Gelder
stem: Peter Bos

Ik ben thuis, in de keuken. Ik heb honger.
Uit de koelkast pak ik melk, boter, neem een brood, haal een mes uit de la, snij een boterham af, smeer er wat op en schenk mezelf een glas melk in.
Ik eet en kijk uit het raam.

Het motregent. Het is herfst. De wind blaast de bladeren van de bomen. Het is kil. Ik zie spinnenwebben buiten.
Eén spinnenweb zit vol vliegen, het andere is helemaal leeg. Wat een gek verschil.

Terwijl ik zit te eten zie ik een vlieg in de buurt komen. Nieuwsgierig volg ik wat er gebeurt. Hij raakt vast in het volle spinnenweb.
De spin rent er op af, bindt 'm vliegensvlug in en zuigt 'm leeg. De andere spin heeft niets te eten.
Ik vind het een beetje zielig. Ik denk er over na.

'Weet je wat', vogels voer ik altijd brood, waarom zou ik een spin ook niet wat geven? Laat ik het maar eens proberen, misschien vindt ie het lekker.
Ik maak een broodballetje, doe de deur van het balkon open en gooi het stukje brood in het lege spinnenweb. De spin schiet overeind.

'Eindelijk', denkt ie en rent op het balletje af. Hij bekijkt het van alle kanten, proeft.
'He, wat is dat nou voor iets?' Hij proeft nog eens.
'Wat moet ik hier nou mee?' Een beetje nijdig gooit hij het balletje uit het web.

Ik ben stomverbaasd en schiet in de lach.
Mijn dochtertje komt de keuken binnen. 'Wat sta je nou te lachen, pappa?'

'Nou, ik gooi een stukje brood in het web, en die spin gooit het weg.'
Mijn dochter lacht me uit. 'Dat meen je niet.'
'Eerlijk waar.'

'Doe het dan nog eens.'
'Goed.' Ik maak weer een broodballetje en gooi het midden in het web.
De spin kijkt op. 'Wat, alweer zo'n rare vlieg?!' Hij loopt naar het brood, trekt het kwaad los uit het web en schopt het weg.

'Zie je wel.'
'Je hebt gelijk, pap', en we moeten samen lachen.
M'n oudste zoon komt binnen. 'Wat staan jullie daar nou stom te lachen. Wat is er zo leuk?'
'Pappa gooit brood in het web en de spin gooit het er weer uit.'
'Dat geloof ik niet.'
'Echt waar. Pappa, nog een keer.'

'Okee.' Ik mik het brood weer in het web.
Woedend kijkt de spin me nu aan. 'Kan je wel, dit is de derde keer dat je me pest, mispunt.'
Met grote stappen stormt de spin naar het brood. Spint het stevig in en geeft het een enorme trap.

Een vogel vliegt kalm en rustig voorbij, duikt en hapt het brood zomaar uit de lucht.
Volkomen verbluft kijken we de vogel na.